Dr N.Gopi

కనుగుడ్డు భూగోళమంత ముఖ్యమైంది. అది దృష్టి ఇది అనంత సృష్టి. కన్ను తెరిస్తే అది దృశ్యం మూసుకుంటే ఒక స్వప్నం. అక్షరాల మైదానాల్లో తిరిగి తిరిగి అలిసి పోయి నట్టున్నాయి. లీలగా మసక గాలికి లేచిన ఇసక. కండ్లు దేహానికి కిటికీలు నాలుకను మించిన బహు భాషా వేదికలు. ఇంత జలం ఎక్కడి నుంచి...

వాక్యాన్ని అల్లుతుంటే తీగ మీద నడుస్తున్నట్టుగా వుంది. భాషా భాగాల మధ్య సమన్వయం కుదరనప్పుడు అర్థం ఏ ఆగాధాల్లో కూలి పోతుందో తెలియదు. సాంకేతిక సమ్మతి గురించి కాదు మాట్లాడేది స్పందనల తుఫానులకు మూలమేదో అవాఙ్మానస గోచర మయ్యింది. ఒక పదాన్ని ముట్టుకుంటే ఇది ఇదివరకటి స్పర్శ...

నాలుగో యేటి నుంచే సినిమాలు చూసే వాణ్ని. మా ఊరి టాకీస్ గడ్డి పొలాల మధ్యన వుండేది. దాని సిగలోంచి వెలువడే లత పాటలువింటూ అది మరింత పచ్చగా మొలిచేది. ప్రత్యక్షంగా ఆమెను నేను చూడలేదు. అందుకే భౌతికంగా మన మధ్య లేదనే బెంగ లేదు. సర్వాంతర్యామికి రూపం లేకున్నా...

యాభైమూడేళ్ల క్రితం నేను విశాఖ సముద్రాన్నీ రావిశాస్త్రినీ ఒకే సారి చూశాను. ముట్టుకున్నాను కూడ. ఆయన కథలన్నీ నాకు నోటికొచ్చేవి. నిజానికి ఆయన కవి కవిత్వాన్ని గురువు శ్రీశ్రీకి వదిలేసి కథల వెంటపడ్డాడు. కథలంటే కథలా! మానవ జీవన వ్యథలు ఉత్తరాంధ్ర భాషలో ముంచి తీసిన తడి తడి రొదలు. ఏ...

ఎందుకు లేరు మహానుభావులు! గాలిలా అంతటా వుండరు మధూళిలా అక్కడక్కడ. అది ఒక మారుమూల పల్లె అతి చిన్న పాఠశాల, కాని దాని ఆవరణలోని చెట్లన్నీ అక్షరాలనే వీస్తాయి. వాటిని చెమట పోసి పెంచాడతను. పిల్లల్ని ప్రేమించడమంటే ఏమిటో ముందే అభ్యసించాడు వారి నేపథ్యాల్ని పద్యాలుగా మలుచుకున్నాడు. వారి కళ్లల్లో వెలుగుల్ని సృష్టించాడు పుస్తకాల్లోని...

అనుకున్నప్పుడు పుట్టేది కాదు కవిత్వం విశ్వ చక్ర భ్రమణంలో లయ దెబ్బ తిన్నప్పుడు ఆ కుదుపు దానికి ఒక ప్రేరణ. ఈ ఊరిని మరో ఊరికి తీసి కెళ్లే పక్షిలాగ ఉడ్డీన కాంక్ష దానికి రెక్కలు మొలిపిస్తుంది. మార్పులు ఎదురైనప్పుడల్లా మనిషి కలవర పడతాడు. మార్పును అర్థం చేసుకొని అల్లుక...

ఆటలాడే పిల్లలు భూమిలోంచి డైరెక్టుగా పూచిన పువ్వుల్లా వున్నారు. గ్రౌండ్‌కు ప్రాణమొచ్చింది స్తబ్దంలోంచి శబ్దం చిగురించింది. ఇక్కడ ఆడని ఆటల్లేవు ఆ చిట్టి తండ్రి విసిరిన జావెలీన్ త్రో కాలాన్ని చీల్చుకుంటూ ఇంకా ప్రయాణిస్తూనే వుంది. ఎన్.సి.సి. క్యాడెట్స్ కవాతు చేస్తుంటే దేశం యుద్ధానికి సిద్ధమైనట్టుగా వుంది క్రీడా స్థలం...

ఆకలైనప్పుడు మరీ అందంగా వుంటుంది దూది పూలను ఏకితే పరుచుకున్న ధవళ వస్త్రంలాగ. ఆకలి తీరుతున్నప్పటి దృశ్యం అతిలోక సుందరం. తదేకంగా చూస్తూ వుండి పోతాను. బ్రెడ్‌తో నా తొలి ప్రేమ చిన్నప్పటి జ్వరానుబంధమే. ఆనాటి కలల్లో మృదువైన తెల్లని నురగ మీద నడుస్తున్నట్టు, ఉమ్మ గిల్లుతున్న జల్లెడపైన దొర్లుతున్నట్టు. బహుశా...