Dr N.Gopi

‘ఏం చేస్తున్నారీ మధ్య రిటైరైనారు కదా ఎట్లా గడుస్తుంది’ అడిగాడతడు చదువుకుంటున్నాను రాసుకుంటున్నాను.’ ‘అది కాదు ఇంకేం చేస్తున్నారు’. ‘సభలకూ సమావేశాలకూ వెళ్లొస్తున్నాను పత్రికల్లో విహరిస్తున్నాను’ ‘అది కాదు వాకింగ్ నుంచి ఇంటికెళ్ళగానే ఏం తోస్తుంది మీకు.’ బాల్కనీలో నిలబడి అందరినీ పరిశీలిస్తాను తమకోసం కాక ఒక్కరైనా ఇతరుల కోసం నడుస్తున్నారా అని ఆలోచిస్తాను. రాత్రంతా వొంటి కంటిన నిద్ర...

నేను పుట్టిన మరుక్షణం నుంచీ కాలం నాతోనే వుంది. అంతకు ముందు కూడా ఉందేమో తెలియదు. నిజానికి కాలం ఒక కదలిక మార్పు కలిగినప్పుడల్లా అనుభూతమయ్యే తికమక, మొగ్గను పువ్వుగా చీలుస్తున్న కాలరేఖ. గడియారంలోని కాలం అందరిది కావచ్చు గాని ఒకరకంగా ఎవరి కాలం వారిదే. వారి వారి కాలాల నిర్ధారణ గడియారంలో పట్టని...

“అమెరికాలో వీధులు బహు శుభ్రంగా వుంటాయి” అన్నాడతడు “అంటే” అన్నాను “మట్టీ ధూళీ అసలే వుండవు” అన్నాడు “మరి నన్నెందుకు రమ్మంటున్నావు అవి లేకుండా నేను బతకలేనే”. “జన సమ్మర్థం ఉండదు తొక్కిసలాట సున్నా” “అరె జనం లేకుండా నాకు ఊపిరాడదే” “ఇరుగు పొరుగుల బెడద వుండదు ఇండ్లు...

    -- డా౹౹ ఎన్. గోపి ఇవాళ మా ఊరు ఊరిలో లేదు తప్పిపోయింది. నిన్నమొన్నటి దాకా ఇక్కడే వుండేది ఇప్పుడు కనపడుట లేదు. వెతకటానికి బయల్దేరాను ఎక్కడని వెతకను పొలాల కోసం చూస్తే వాటి ఆనవాళ్లు కూడా లేవు వీధుల పోలికలు తుడి చేసిన గీతల్లా వున్నాయి మా అమ్మా...

మరీ పొద్దున తలుపు తెరవగానే గాలి కవిత్వంలా చుట్టుముట్టింది. ఆకుల మీంచి ఒక్కొక్క బొట్టే రాలి పడుతున్నట్టు మనసులో పదాలు తయారౌతున్నాయి. ఏదో ప్రాక్తన సంవేదన దిగంచలాల నుంచి ప్రసారమౌతున్నట్టు. త్వర పడాలి వార్తాపత్రిక రాకముందే ఈ ప్రక్రియ ముగిసి పోవాలి. రాత్రంతా  కలల కల్లాపి చల్లి శుభ్రపరురచుకున్న మనసు వాకిలి...

తెలియ లేదు గాని నూనూగు మీసాలప్పుడే మొలకెత్తింది, దూరంగా కనుచూపు మేరలో కదిలే ఆనాటి అమ్మాయిని చేరుకోవాలని చిరకాలం కొనసాగిన నడక. క్లాస్‌మేట్‌కు పుస్తకంలో నెమలీక పెట్టిచ్చినప్పుడు చెలరేగిన ఉద్వేగపూరిత క్షణాలు! నిజానికి అతని మొట్టమొదటి కవిత్వం ప్రేమ లేఖలే! పోస్ట్ మ్యాన్‌ను మించిన ఆత్మీయుడు ఇప్పటికీ కనిపించడు. వీధి మలుపులో...

అన్నీ కాదు గాని కొన్ని మకరి బాష్పాలు. మృదువుగా విచ్చుకున్న పుష్పాల్లా కొందరి పలకరింపులకు రోగి లేచి కూర్చుంటాడు. అందరికీ కాదు గాని కొందరికి కుతూహలమెక్కువ. వివరాల మీదే దృష్టి ఆంతరిక వివరం పట్ల కాదు. ముందే బిక్క చచ్చిన రోగి సందర్భాలు చెప్పలేక చస్తాడు. కష్టాల్లో ఉన్నవారిని...

ఘనంగా కవి గోపి 73 జన్మదినోత్సవం ఆ గొడవ వేరు డబ్బులే కావాలంటే రియల్ ఎస్టేట్ వ్యాపారమే చేసేవాణ్ని. కవిత్వం ఎందుకు రాస్తాను! పుస్తకాలు అమ్ముడు పోలేదని అంగలార్చను లక్షలు గుమ్మరించి అచ్చువేసుకుంటాను. ఎవరూ కొనడం లేదని దుఃఖ మేల! కొందరైనా దుకాణాదారులకు భృతిని కల్పించడంలో సంతోష పడతాను. పాఠకులు...